15/03/2012 - 00:22Αληθινή

Ξανάρθε στην Ικαρία το καλοκαίρι που μας πέρασε, εικοσιδύο χρόνια μετά από την τελευταία φορά. Είχε κάμποσα να δει και να θυμηθεί, και υπήρξαν κάμποσοι που ήθελαν να τον δουν και να τον θυμηθούν. Ορισμένοι σαν κάτι το αξιοπερίεργο (Καριώτης μοναχός στο Άγιο Όρος, κάπως σπάνιο πράγμα ακούγεται), άλλοι από ειλικρινή διάθεση να κουβεντιάσουν μαζί του, να δουν και να ακούσουν.

24/02/2012 - 01:23Αλλαξά

Αχ αυτά τα χρόνια τα παλιά, μας γεμίζουν συναισθήματα -καταγεγραμμένα στο dna για μας που δεν τα ζήσαμε-, έμπνευση και συγκίνηση. Κάθε φορά που ακούω μια ιστορία από το νησί, γίνομαι πρωταγωνίστρια χωρίς δεύτερη σκέψη, γίνομαι παιδάκι που αγοράζει καραμέλες από τη θεία στο γιαλό,

Ήμεσσαν κατάζακα, η αθράκα έκαιε, το λιοκόμπομα ηπόσωνε για ούλλους. Εκάμναμε χάζιν την φωτιά και πασκίζαμε να ζεστοκοπιθούμε. Ήμεσσα μαργωμένοι από την ψακάδα. Η αεροφιτσάδα του βουνού ακουότανε από τον αναφάντη. Ο ουρανός ηξεφουντανίστη, ήχασεν τα μπούτσα του και ηξεπατώθηκεγ καλά-καλά.

Η Καλλή και ο Σταμάτης ήταν Καραβοσταμιώτες του 1850. Δυο αγρότες φτωχοί που κοιμούνταν στη ψάθα, όλοι μαζί στη σειρά με τα εφτά παιδιά τους. Αγαπημένοι και εύθυμοι, γνήσιοι καριώτες με χιλιάδες ιστορίες να διηγηθούν.

Ίσως θέλησα να γράψω για τα αρσενικά της Ικαρίας γιατί πάντα με ένα μαγικό τρόπο… διέφεραν. Και μπορούσα να τους ξεχωρίσω ακόμη και μακριά από τον τόπο τους. Μην σκεφτείτε μονάχα την λυρική προφορά…

Στην δεκαετία του ’50,στον πευκώνα του Χριστού στις Ράχες υπήρχε μία «πίστα», όπως την έλεγαν τότε, για χορό.

Ο Κωνσταντίνος μου έστειλε τα κάλαντα, δεν είναι πολλά, δεν ξέρω αν είναι όλα. Πρέπει να τα μάθω απέξω!! Τα λέω τα ξαναλέω τα ξαναλέω, κάνω λάθος το ρυθμό, κάποια δε μου βγαίνουν, θα δω και πώς τα λένε οι άλλοι.. ο Καρνέρης τα ξέρει ωραία, μαζί του θέλω να πάω!

Δεν θυμάμαι πόσων ετών ήμουν ακριβώς εκείνα τα Χριστούγεννα. Ήμουν γυμνάσιο πάντως. Η μαμά εκείνη τη χρονιά αποφάσισε να κατέβουμε κάτω για τις γιορτές και εγώ είχα ξινίσει τουλάχιστον.

Το Αξάδι* ή αξάι είναι η ποσότητα του λαδιού που κρατάει το λιοτρίβι για την πληρωμή του. Το ελαιοτριβείο για να μην πάρει χρήματα από τον παραγωγό, του παρακρατά ένα μικρό ποσοστό της ποσότητας λαδιού που θα παράξει και μετά το μεταπουλά σε εταιρείες που πληρώνουν τον ιδιοκτήτη.

Το Σάββατο έγινε μια πρώτη προσπάθεια σε δημόσιο χώρο (ευχαριστούμε τον δήμο Ικαρίας για την παραχώρηση της αίθουσας στις πηγές του Ασκληπιού) για την προβολή του ανταλλακτικού εμπορίου! Χορηγός Επικοινωνίας της προσπάθειας ήταν το ikariamag.gr

Σελίδες