photos: REUTERS/ YIORGOS KARAHALIS

Αυτό δεν το είδαμε και δεν το ακούσαμε στις ειδήσεις. Η μεγαλύτερη πορεία των τελευταίων ετών. Η μεγαλύτερη συμμετοχή διαμαρτυρίας εργαζομένων που μπορώ να θυμηθώ τουλάχιστον εγώ. Με ένα χαρακτηριστικό που την διέκρινε, για μένα πρωτόγνωρο: Θυμός και οργή. Αλήθεια, δεν το είχα ξαναδεί. Χιλιάδες κόσμου μπροστά από τη Βουλή να φωνάζει δυνατά ένα σύνθημα. Ένα σύνθημα επί ώρα: Ο λαός απαιτεί τα λαμόγια φυλακή. Ήταν συγκλονιστικό. Θυμός και οργή. Η πλατεία παλλόταν από τις ιαχές του κόσμου. Του αγανακτισμένου κόσμου που κινήθηκε κάποια στιγμή προς την είσοδο της Βουλής. Αλλά χωρίς καλυμμένα πρόσωπα, χωρίς μαντίλια, χωρίς μάσκες, χωρίς κράνη. Δεν ήταν αντιεξουσιαστές, ούτε αναρχικοί. Ούτε ΚΚΕ, ούτε ΠΑΣΟΚ, ούτε ΛΑΟΣ, ούτε τίποτα. (το βλέπεις στην φώτο). Ήταν Πολίτες, εσύ εγώ, ένας φίλος, αηδιασμένοι με τα κόμματα και τους εκπροσώπους τους, αηδιασμένοι με όλους αυτούς τους υπαίτιους του πολιτικού ξεχαρβαλώματος της δημόσιας διοίκησης και των οικονομικών της χώρας.

Οι δημοσιογράφοι δε,  βλέποντας αίμα και τρόμο, ανέστειλαν την απεργία τους  για να μας που την αλήθεια με τρομοκρατικά διλήμματα και απλουστευτικές γενικεύσεις με στόχο το καπέλωμα και τον φόβο. Ποιοι ήταν αυτοί που ήθελαν να μπουν στην Βουλή; Ήταν προβοκάτορες;  Ήταν χρυσαυγίτες,  ήταν αναρχικοί;  Τα γεγονότα ήταν πλήγμα για τον τουρισμό; Ποια σκοτεινά κέντρα καθοδηγούν τις μάζες; Δεν θα έρθουν οι ξένοι το καλοκαίρι; Υπάρχει σxέδιο κατάρρευσης της χώρας; Πόσο εξυπηρετούμε με τις ενέργειες μας τους κερδοσκόπους; 

Kαι οι πολιτικές δυνάμεις, όλες οι πολιτικές δυνάμεις με αφορμή τα ηλίθια, ανεγκέφαλα, μαλακισμένα κωλόπαιδα που κάνουν την πλάκα τους σκορπώντας τον θάνατο σε αθώους ανθρώπους, να βρίσκουν ένα υπέροχο άλλοθι για να μεταφέρουν τις ευθύνες και την συζήτηση αλλού.  Αποδείχτηκαν για άλλη μια φορά, κατώτεροι των περιστάσεων. Τόσο, τόσο θλιβερά λίγοι.

Μενέλαος Μανώλης
menelaos@ikariamag.gr

ΥΓ1. Ναι ρε συ Πρωθυπουργέ, «οι ευθύνες πρέπει να καταλογιστούν». Το ξανάπες. Το ακούσαμε! «H ανομία πρέπει να σταματήσει». Ναι. «Σε όλα τα επίπεδα». Οκ. Αλλά κάντο κάποια στιγμή, βάλε κανέναν φυλακή (λέμε τώρα) γιατί την επόμενη φορά δεν θα σταματήσει ο κόσμος στις σκάλες του κοινοβουλίου και πιθανόν οι νεκροί να είναι πολύ περισσότεροι.
ΥΓ2.  Ξέρεις, έχουμε ευθύνη και εμείς για αυτό το κατάντημα ε; Όλοι!