ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - του Νικόλα Κουντούπη
του Νικόλα Κουντούπη
Φοβερό κλισέ στις μέρες μας να μιλάς στην κοντοπόδαρη μνήμη του νεοέλληνα, του νεοικαριώτη εδώ. Βλέπεις φέτος έχει να ασχοληθεί με την προβολή ή την προσβολή του από δυο διαφημίσεις. Οι εκλογές του Μάη και τα εθνικά/ευρωπαϊκά αποτελέσματά τους, πέρασαν και δεν ακούμπησαν, αφήσανε δε φαιδρή παρακαταθήκη και εκούσια κηλίδα στον εκλογικό χάρτη του νησιού μας 199 μαύρα, αγκυλωτά, ‘εθνικοσοσιαλιστικά’ ψηφαλάκια (σε σύνολο 6215 εγκύρων, δηλ. 3,2%). Εκατόν ενενήντα εννιά. Εκατόν ενενήντα εννιά. Αν τα βρεις και τα μαζέψεις δηλαδή, χτίζεις ένα νέο Ξυλοσύρτι. Ή μια ολόκληρη τοπική κοινότητα.
Σε μια κοινωνία, και ειδικότερα κλειστή κοινωνία σαν τη δικιά μας, τα δεσμά της επιβάλλουν να συνυπάρχουν όλοι και όλα. Ξέρεις, είναι αυτοί που τους γουστάρουμε (ευτυχώς εδώ η ποικιλία των ανθρώπων είναι τεράστια), είναι και άλλοι που προσπαθούν να επικοινωνήσουν με σένα, ή το αντίθετο, αλλά υπάρχει μια δυσκολία στη βάση. Βέβαια είναι και οι άλλοι που ούτε προσπαθούμε, ούτε προσπαθούν, και το χάσμα αγριεύει και θεριεύει.
Υπάρχει μια οκνή πραγματικότητα της ρέκλας και όσων κατ’ επιλογή στη ζωή τους δεν κάνουν τίποτα -ή δεν κάνουν όσα θα έπρεπε για να την καλυτερέψουν- αλλά υπάρχει, χειρότερα, το οκνό της κριτικής και της κόντρας χωρίς νόημα. Και δόξα το μεγαλοδύναμο, χωρίς όλα αυτά να είναι η επικρατέστερη λογική στον τόπο μας, αλλά μια αδιαμφισβήτητα υπάρχουσα λογική, έχουμε θαρρώ πιει όλοι από αυτό το ξινισμένο κρασί.
Μυστήριοι, σκοτάδι βαθύ. Σκοτάδι που υπάρχει μέσα μας, αγέννητοι ακόμα, στη μήτρα, τα στρίμματα αυτά η πρώτη πρώτη μάχη της οργανικής φύσης μας με την ανόργανη ζωή. Αυτό το σκοτάδι είναι που μας γνωρίζει στον τόπο, αρπά τον ομφαλό κι ορίζει· κολαουζιέρης Καλυμνιός, κρεμά ψυχές και σώματα για να τα φέρει ατόφια. Μα έχει μια δύναμη, διαολεμένη δύναμη, κανείς δεν ξέρει τι θα βγάλει.
… και αφού (η Αλίκη) διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει καμία μυστική κουφάλα ή τουλάχιστον μια μαγεμένη ηλεκτρική σκούπα να τη ‘ρουφήξει’ και να τη στείλει αυτόματα στον επόμενο προορισμό της, που τυχαίως επέλεξε την Ικαρία, και έχοντας τις εξής μόνες επιλογές «ή κολυμπώντας ή με το Ιεράπετρα», αποφάσισε, έστω και για λίγο, να αναβάλλει το ταξίδι της.