ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Μυρτώς Αξαρλή

Η Μυρτώ Αξαρλή γεννήθηκε στην Αθήνα, με βαρύ ικαριώτικο DNA.Για χρόνια αν δεν συμπλήρωνε δέκα ώρες ύπνου, μονολογούσε… «ούτε ένα ταξίδι στην Ικαρία δε κοιμήθηκα!» Σπούδασε φωτογραφία και εργάσθηκε στη διαφήμιση 15 χρόνια. Τώρα ασχολείται με τον τουρισμό, φτιάχνει κοσμήματα από μέταλλο (όταν έχει τα νεύρα της δηλαδή, αρπάζει τα σφυριά) και ψάχνεται να ασχοληθεί με την γεωργία. Ζει στην Αθήνα,αλλά νοητά είναι πάντα αλλού…Το όνειρο της είναι ένα αγρόκτημα με πολλά σκυλιά και αρμένικες Κυριακάτικες επισκέψεις από φίλους…με άρωμα πάντα ικαριώτικου γλεντιού! Θα είσαστε όλοι καλεσμένοι…

της Μυρτώς Αξαρλή

06/12/2010 - 20:3926 χρόνια πριν

…26 χρόνια πριν, ένα παιδί αφηγείται. Ζει το χειμώνα στην πόλη και σκέφτεται το νησί του σαν όνειρο…

27/09/2010 - 22:08Απούσα …

Ο καιρός δρόσισε … τα πάντα φωνάζουν γύρω ότι το καλοκαίρι πέρασε … τα κεφάλια μέσα.

Από μικρή θυμάμαι τις θείες μου να ανταλλάσουν, πέρα από πιάτα με κουλουράκια και διάφορα πεσκέσια, κάτι μπουκαλάκια διαφανή με ένα κόκκινο ζουμί μέσα στο οποίο … επέπλεαν και «διάφορα» … Μετά από ‘κει … άρχιζε η αιώνια κουβέντα των συνταγών…

Έμοιαζε σαν να βγήκε από την γη. Άρπαξε τα κλαδιά και τα φύλλα μπροστά της και τα κόλλησε με δύναμη στο πρόσωπό της τρίβοντάς τα με μια φυλακισμένη ηδονή.

Στις αρχές του προηγούμενου  Σεπτέμβρη, μετά από  όλη την βαβούρα του καλοκαιριού, βρέθηκα ένα απόγευμα στο Καραβόσταμο.

Είχε αρχίσει από μέρες  να βρέχει, αλλά δεν είχα  καταλάβει μέχρι εκείνο το απόγευμα ότι έμπαινε ο χειμώνας. Οι τουρίστες ήταν ακόμη αρκετοί και η παραλία τα πρωινά είχε κόσμο.

Βρέθηκα λοιπόν να περιμένω για αρκετή ώρα μέσα σε ένα αυτοκίνητο.

Η ώρα περνούσε και άρχισε να σουρουπώνει για τα καλά. Έξω έκανε κρύο πια και η θάλασσα λυσσομανούσε. Οι ψαράδες έτρεχαν να βγάλουν τις βάρκες από την θάλασσα. Άρχισε να φυσάει και να ψιχαλίζει. Άναψαν και τα φώτα στο γεφυράκι.

Σελίδες