Μεγάλο Σάββατο, η ώρα πλησιάζει μεσάνυχτα. Το χωριό του Καρκιναγρίου αντηχεί από ψαλμωδίες καθώς τα ηχεία της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στη διαπασών εκπέμπουν τις ψαλμωδίες. Πλησιάζεις, κόσμος στο προαύλιο. Όλα κανονικά. Μπαίνεις μέσα στην εκκλησία, άδεια! Ούτε παπάς, ούτε ψάλτης! Τίποτα! Ψυχή ζώσα! (Δεν έχει αναστηθεί ακόμα και ο Κύριος). Στη γωνία, ένα λαπτοπ μεταδίδει από το διαδίκτυο την αναστάσιμη λειτουργία. Δείτε το βίντεο που μας έστειλε ο φίλος Ζαχαρίας Πλάκας.

Από τους όρους που χαρακτηρίζουν τη μεγαλύτερη γιορτή του χριστιανισμού, το Πάσχα – Πασχαλιά, Λαμπρή, Πρώτη Ανάσταση, Ανάσταση, Αγάπη, επιλέγω τον όρο Λαμπρή, ο οποίος επικρατεί στην Ικαρία και, πέρα από το θεολογικό περιεχόμενο της Ανάστασης του Χριστού, σηματοδοτεί τα σύμβολα που συνδέονται με την γιορτή.

Μεγάλη Παρασκευή, όπως κάθε χρόνο, στο νεκροταφείο του Kαραβοστάμου για τη δίκη μας μέρα των νεκρών. Μόνο που φέτος όλα είναι διαφορετικά, πολλές απώλειες για το χωριό, κάποιος άλλαξε τη σειρά, κάποιο λάθος έγινε. Γλυκύτατο μου τέκνο, ο πόνος λένε της μάνας ειναι μια πληγή που δεν κλείνει ποτέ. Ίσως μαθαίνει μόνο να ζει με το μαχαίρι στην καρδιά, σε κάθε αναπνοή, σε κάθε ύπνο, σε κάθε ξύπνημα είναι εκεί και δε φεύγει.

Μια φορά κι έναν καιρό, τέλη 19ου αιώνα - αρχές 20ου, είχε καλέσει ο Μητροπολίτης Σάμου τους παπάδες του νησιού μας να τον συναντήσουν στον Άγιo Κήρυκο, για να μιλήσουν για θέματα των ενοριών τους, πιστών και εκκλησιών, για έσοδα και ανάγκες.

Μεγάλη Εβδομάδα ορίζεται η εβδομάδα η οποία ακολουθεί μετά τη Σαρακοστή και προηγείται της Λαμπρής. Το θρησκευτικό πλαίσιο της κάθε ημέρας σπονδυλώνεται γύρω από το Θείο Πάθος, αλληλένδετο, όμως, με την ελπίδα της Ανάστασης. Να, πώς αναγγέλλεται η Μεγάλη Εβδομάδα από τα παιδιά:

Το Πάσχα δεν ήταν ποτέ η αγαπημένη μου γιορτή. Είχα μια απέχθεια για το κρέας από όσο μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου.

Πόσο μου τη δίνουν, έλεγα, αυτές οι ατάκες: "Mε τα ίδια λεφτα πάμε εξωτερικό"! Το λέω και γελάω εσωτερικά -δηλαδή από μέσα μου, ενώ όσο το κάνω παίρνω μια έκφραση συγκατάβασης σα να εχω φάει το αβγό που έσπασε στο τσούγκρισμα...

Είναι αληθινή τύχη να βρεθεί κάποιος τις µέρες του Πάσχα στους Φούρνους. Γιατί, εκτός από τα έθιµα που είναι πατροπαράδοτα σ' όλη την Ελλάδα -όπως ο στολισµός κι η περιφορά του Επιταφίου- υπάρχουν και πολλές ιδιαίτερες εκδηλώσεις: ανάµεσά τους το στήσιµο και κάψιµο του Σωρού τη βραδιά της Ανάστασης, το κάψιµο του οµοιώµατος του Ιούδα και τα φανταστικά πυροτεχνήµατα. Χαρούµενη νότα αποτελούν τα παιδιά, που συµµετέχουν µε τον τρόπο τους έξω από την εκκλησία του Αγ. Νικολάου, στην επιλογή των λουλουδιών του επιταφίου.

Μεγάλη Παρασκευή στον Εύδηλο 1964. Περιφορά επιταφίου.Με το λούξ στο κεφάλι, ο Κυριάκος Συναγρίδης και δίπλα του η Χρυσούλα Καραμπάση (γυναίκα του). Γιώργος Κουράκης για τη σειρά “Η Ικαρία του Χτες” του ikariamag.gr

09/04/2015 - 17:11Αγία Νοσταλγία

Είναι αυτό που σε πιάνει, όπου κι αν βρίσκεσαι, ακόμα και σε χώρες πιο πλούσιες, πιο δίκαιες, πιο αναπτυγμένες απ' τη δική σου, να ξυπνάς και να κοιμάσαι με την έγνοια του τόπου σου.

Σελίδες

ikariastore banner