photo

Δεν ξέρω ποια είναι αυτά τα παιδιά που έφτιαξαν τη Γεννήτρια Ανακοινώσεων του ΚΚΕ. Αλλά θέλω να τα γνωρίσω.

Πληκτρολογώντας http://kkeisageek.freehostia.com μπορεί κανείς να διαβάσει μια καινούρια, με κάθε ανανέωση της σελίδας, «ανακοίνωση» του ΚΚΕ. Πρόκειται για «ανακοινώσεις» που συντίθενται τυχαία, βάσει ενός απλούστατου λογισμικού που έφτιαξαν οι δημιουργοί της σελίδας («σε ένα απόγευμα», κατά δήλωσή τους). Το σπουδαίο είναι ότι, παρότι ψεύτικες, οι «ανακοινώσεις» διαβάζονται ως απολύτως πιστευτές.

Ειλικρινά, η σελίδα αυτή είναι (μαζί με την αναγκαία «θεωρητική» υποστήριξη του εγχειρήματος) από τα πιο πνευματώδη πράγματα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Και, για να προλάβω τυχόν επιθέσεις από τους εν Ικαρία άγρυπνους φρουρούς της Κομματικής Τιμής, εξηγούμαι (με τα λόγια ενός εκ των δύο δημιουργών της Γεννήτριας): «Δεν θεωρώ ότι το ΚΚΕ είναι απαραίτητα μέρος του προβλήματος της εν Ελλάδι πολιτικής σκηνής, οπωσδήποτε όμως δεν πιστεύω ότι είναι μέρος της λύσης». Εκείνο, όμως, που με ενδιαφέρει περισσότερο σχετικά με τη Γεννήτρια είναι άλλο: το χιούμορ, και η σχέση με τον πολιτικό λόγο της Αριστεράς.

Πάντοτε πίστευα ότι οι άνθρωποι χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Τις αναφέρω με φθίνουσα αξιολογική σειρά: εκείνοι που έχουν χιούμορ, εκείνοι που δεν έχουν, κι εκείνοι που νομίζουν ότι έχουν (η τελευταία είναι ξεκάθαρα η πιο επικίνδυνη κατηγορία: ο καθένας έχει να αφηγηθεί μια τραυματική εμπειρία σχετικά). Λένε ότι το χιούμορ είναι η ανώτερη μορφή ευφυΐας. Σκέφτομαι ότι, αν υπάρχουν εξωγήινοι που διαθέτουν αρκετή ευφυΐα ώστε να ξεπεράσουν τα ανυπέρβλητα για τη δική μας νοημοσύνη όρια που θέτει η Φυσική και φτάσουν ως τη Γη, τότε θα πρέπει να έχουν τη μορφή του Woody Allen.

Η Αριστερά, ειδικά η εγχώρια (ένα μπαλωμένο παπούτσι απ’ τον τόπο μας), ποτέ δεν τα πήγαινε καλά με το χιούμορ. Το πολύ-πολύ να σάρκαζε – φυσικά τους αντιπάλους της, ποτέ τον εαυτό της. Μια πολιτική ορθότητα, ένας σεμνότυφος καθωσπρεπισμός. Και, τι ειρωνεία, όπως κάθε σεμνοτυφία, αστεία η ίδια εν αγνοία της. Αυτά παρωδεί η Γεννήτρια και μπράβο στα παιδιά που την έστησαν.

Από την άλλη, σκέφτομαι ότι ίσως θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς εδώ την εγγενή αντίφαση μεταξύ πολιτικής και χιούμορ: η (καλή) πολιτική δομεί, το (καλό) χιούμορ αποδομεί. Αλλά ποιος είπε ότι πρόκειται για αμοιβαία αποκλειόμενες πρακτικές; Απεναντίας. Και για να συνεχίσω τη σκέψη: καλά τα κόμματα εξουσίας, τα οποία ούτως ή άλλως δεν τα παίρνει κανείς νοήμων άνθρωπος στα σοβαρά ως παραγωγούς πολιτικής· η Αριστερά, όμως, που είναι ο φορέας της ανανέωσης (θεωρητικά τουλάχιστον), γιατί να εγκλωβίζεται σε μια γελοία σοβαροφάνεια; Πώς να εμπιστευτείς ανθρώπους που θα 'θελες πολύ να εμπιστευτείς, αλλά χωρούν άνετα σε μια Γεννήτρια Ανακοινώσεων;

Κάτι ακούω ότι εν όψει εκλογών στην Ικαρία συνασπίστηκαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις (ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ μαζί; Θα τρελαθώ) εναντίον του ΚΚΕ. Και κάτι μου λέει ότι στη μάχη θα επικρατήσει ο πιο αστείος συνδυασμός – ο αστείος όχι με αυτή την έννοια, αλλά με αυτή.

Γιάννης Παλαβός
giannispalavos@yahoo.gr