«Μαμά, εσύ τους γνώρισες τους δεινόσαυρους;»

- Μαμάααα; Εσύ τους γνώρισες τους δεινόσαυρους;

Πας καλά, παιδάκι μου; Πόσο γριά νομίζεις ότι είμαι; ΠΟΣΟ ΓΡΙΑ ΕΙΜΑΙ; Πέντε λεπτά αναμονής για να ετοιμαστεί το φαΐ σου φαίνονται αιωνιότητα, αλλά η μανούλα 200 εκατομμύρια χρονάκια άνετα τα ‘χει. Καλοδιατηρημένη η μανούλα μεν, δε λέω, αλλά αυστηρά αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.

Και στην τελική, τους δεινόσαυρους; Γιατί όχι τον Ηρακλή, ας πούμε, τη Νεφερτίτη, τον Τζένκινς Χαν, ή τη Χιονάτη, κάτι πιο ενδιαφέρον, πιο ιντριγκαδόρικο, ρε φίλε; Άκου εκεί, τους δεινόσαυρους.

- Όχι, αγάπη μου, ο άνθρωπος και οι δεινόσαυροι δεν συμπέσανε χρονικά.

Θα σε φτιάξω εγώ, θρασύτατο πλάσμα! Όχι μόνο δεν θα συγχιστώ, αλλά θα αποδειχθώ ανώτερη των περιστάσεων και θα το γυρίσω και σε διδακτική εμπειρία, γιατί τέτοια μάνα είμαι, από τις ψύχραιμες και τις προχωρημένες.

- Ε; Καλά! …

Παύση. Μεγάλη και ύποπτη.

- Μαμάααα; Άμα πεθάνεις, να πάρω τα παπούτσια σου;

Δεν θα νικήσω σ’ αυτό το παιχνίδι, δε γίνεται, δεν έχω τα εφόδια, τ’ ομολογώ! Καλύτερα να το πάρω απόφαση, όσο είναι νωρίς, μπας και περιορίσω τις απώλειες.

- Να τα πάρεις. Στο ντουλάπι του μπαλκονιού θα τα ‘χω. Αλλά όχι πιο πρίν, μου χαλάς τα τακούνια.

Έτσι είναι ο χρόνος, σχετικός. Με τους άλλους. Μετριέται με επετείους, γενέθλια, αναμονές.

«Είμαστε τόσα χρόνια μαζί.»
«Η Αριάδνη γίνεται εννιά.»
«Άργησες μια ώρα και σε περιμένω μες στη μέση του δρόμου.»
«Μας βρήκε το ξημέρωμα να χορεύουμε.»
«Πότε θα σε δώ;»

Καλό είναι αυτό, κακό είναι, θα σε γελάσω, μα έτσι είναι. Δεν ισχύει ο αυτοπροσδιορισμός στο πέρασμα του χρόνου, κι αν προσπαθήσεις να τον επιβάλεις, εσύ θα χάσεις· είναι κενός νοήματος. Γιατί, εν τέλει, σημασία δεν έχει πόσος πέρασε (ή πόσος μένει) αλλά πώς πέρασε. Βέβαια, η σούμα πάντα στο τέλος βγαίνει και είναι (ευτυχώς) παρακινδυνευμένο να προβλέψεις τί λογαριασμός θα σου έρθει.

Οπότε, Αριαδνάκι, να σου πω, πάρ’ τα τα ρημάδια τα παπούτσια από τώρα κι έλα να τους αλλάξουμε τα φώτα χοροπηδώντας και χορεύοντας Καριώτικο. Αν είναι να τα χαλάσουμε, να το κάνουμε, τουλάχιστον, γελώντας με τα μούτρα σου που είσαι μεγάλο νούμερο.

Ρωξάνα Θεοδώρου
roxana.theodorou@gmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Ρωξάνας Θεοδώρου.

ikariastore banner