1 χρόνος ikariamag

Το ikariamag και οι ελεύθερες πτήσεις έγιναν ενός έτους και ανταλλάσουν σκέψεις, πτήσεις, μυστικά και όνειρα!

Ένα χρόνο πριν, στην αρχή της Άνοιξης, μια ομάδα ανθρώπων που μέχρι τότε καταπιανόταν με την (και ηλεκτρονική) εφημερίδα του «Κάβο Πάπα», αποφάσισε να κάνει το επόμενο βήμα, το ikariamag.gr και τις ελεύθερες πτήσεις. Το πείραμα άρχισε να τσουλάει, μπήκαν και άλλοι στην ομάδα (και ακόμα μπαίνουν) και περάσαμε απ' το καλοκαίρι στις καταστροφές του φθινοπώρου όπου τα δεδομένα για όλους μας άλλαξαν. Από εκεί στις εκλογές και τώρα, με τον καινούργιο χρόνο, έχουμε νέα σχέδια (αλλά δεν είναι της ώρας). Κάποιοι το πίστεψαν πολύ, άλλοι λιγότερο, άνθρωποι-έκπληξη βρέθηκαν κοντά μας και… τέλος πάντων, προχωράμε.  

Δεν ξέρουμε τι είναι το ikariamag και οι ελεύθερες πτήσεις . Ξέρουμε πολύ καλά όμως τι ΔΕΝ είναι. Και δεν είναι η φωνή της Ικαρίας! Όπως έχουμε πει από το 1ο μας άρθρο μέχρι το επετειακό των 3 μηνών: Είμαστε απλώς … οι ορέξεις μας! Πετάμε … γιατί δεν είμαστε για πέταμα!

Δε ξέρουμε επίσης πόσο θα διαρκέσει αυτό το «πείραμα». Μπορεί αύριο το πρωί, τσαφ… να γίνουμε καπνός! Πρώτη φορά θα είναι; Σημασία δεν έχει αυτό! Σημασία έχει όσο είμαστε «στον αέρα», να «λειτουργούμε» έτσι όπως πρέπει:

Το ikariamag και οι ελεύθερες πτήσεις γράφονται από ανθρώπους που αμφιβάλλουν (καταρχήν για τον εαυτό τους) και δεν έχουν την ίδια άποψη μεταξύ τους για όλα. Όμως δε μπορούν τις βεβαιότητες, τις καραμέλες, τα ταμπού, την αγένεια, αλλά ούτε και τα όμορφα λογάκια. Δε γλύφουν, δε ζητιανεύουν Likes, δε μαϊμουδίζουν. Λατρεύουν την Τέχνη, την Κοινωνία, το Μέλλον. Κάποιοι από εμάς και τις νέες τεχνολογίες.  Αγαπούν το γράψιμο (και την ορθογραφία) γιατί αγαπούν το διάβασμα.

Και μπορεί τα στατιστικά να μας κάνουν χαρούμενους, όμως οι  αριθμοί ποτέ δεν ήταν το φόρτε μας (ούτε και τα νούμερα)! Το μόνο που θέλουμε κι ελπίζουμε  είναι να "συναντιόμαστε" όσο πιο συχνά! Αυτό. Τίποτε άλλο! Ευχαριστούμε.

Χρόνια καλά… από, για και με αφορμή την Ικαριά!

 

1 χρόνος ελεύθερες πτήσεις

Αντ(ε)-αλλάζουμε πτήσεις???

Με αφορμή τον ένα χρόνο των ελεύθερων πτήσεων, ζητήσαμε από τους συντάκτες μας (τους λένε και "πιλότους") να μας πουν ποια πτήση...τούς ανέβασε ψηλότερα! Όχι δική τους φυσικά! Τους βγάζουμε το κράνος (ή μάλλον τα φτερά) για να μας πουν ποιά ελεύθερη πτήση ζήλεψαν και ... γιατί! Για να δούμε....

Μυρτώ Αξαρλή
FUCK THE CRISIS.LETS DANCE του Μενέλαου Μανώλη
Για την αλήθεια του.

Κωνσταντίνος Βατούγιος
η πτήση θα πραγματοποιηθεί… της Αφροδίτης Τσαμουδάκη
Η άποψη ενός νέου ανθρώπου που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο νησί για τη «συμπεριφορά» της Ικαρίας μέχρι σήμερα. Οι 2 τελευταίες σειρές, ίσως και να είναι η αφετηρία… για τη δημιουργία του ikariamag και των ελεύθερων πτήσεων.

Γλυκούλα
Sorry, ε; της Μελίνας Πλάκα
Γιατί μου τη δίνει όλη αυτή η αγένεια το πρωί στο λεωφορείο και που δε βρίσκω να κάτσω με όλους αυτούς τους παππούδες (μα που πάνε τέτοια ώρα;).

Βασίλης Δουρής
Ημερολόγιο Καταστρώματος του Κωνσταντίνου Βατούγιου
Μα για τη φράση  «Το σκυλί μου όποτε μπουμπουνίζει, κλαίει αμέσως. Του ‘μεινε κουσούρι από εκείνη τη μέρα. Έτρεμε η γη.»  Ήθελα να την είχα γράψει εγώ...

Γιώργος Θαλάσσης των πτήσεων
Το παράλογο αίτημα της χρονιάς της Αλεξίας Παλαιστή
Για προσωπικούς λόγους.

Βάσω Καττέ
Το πήρες το μήνυμα; του Μενέλαου Μανώλη
Γιατί συμφωνώ 100% μαζί του.

Γιάννης Κέφαλος
Ο χρόνος που περνά (μέρος 1 + 2) του Κωνσταντίνου Βατούγιου 
Γιατί έχει σχέση με το μη μετρήσιμο του χρόνου στην ψυχή μας, τη λάθος καταγραφή του, την εσφαλμένη αντίληψη της διάρκειάς του, γι΄ αυτά που μένουν ολοζώντανα, για εκείνα που νομίζουμε ότι πέθαναν αλλά «αναδύονται» αυθόρμητα και αυθαίρετα, για τα λάθη – παθήματα και για τα λάθη – καρμπόν, για τα deja-vu, για τον ενήλικα στο εξώφυλλο και το παιδί στις μέσα σελίδες που ανταγωνίζονται διαρκώς ως το τέλος. 

Αμαλία Κοντογιάννη
Μπλιαχ της Γιούλης Φραδέλου
Όσα λέει ακούγονται βάλσαμο στις ταλαιπωρημένες καρδιές και στα μυαλά που πίστεψαν πως η γνώση μπορεί να φέρει λύτρωση...

Γιάννης Κουτελίδας
Σιωπηλοί της Αλεξίας Παλαιστή
Μου μίλησε για έναν κόσμο σιωπηλό που γουστάρω πολύ και αναπολώ συχνά (Αντίκες - Παλαιοπωλείον "Νοσταλγία". Κλειστόν εδώ και πολύ καιρό λόγω  όχλησης...)

Στέλλα Κυριακού
ο καριώτικος PLAY του Κωνσταντίνου Βατούγιου
Κάτι σα χαμόγελο! Πηγαίο και αυθεντικό κείμενο.  Δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος για να περιγράψει κανείς τον καριώτικο.  Όσα ειπώθηκαν ήταν πάντα μέσα μου...απλά δεν μπορούσα να το διατυπώσω.  Τόσο αισθαντικό κείμενο, γεμάτο εικόνες και συναίσθημα.  Το κείμενο αυτό έχει στοιχεία σκηνοθεσίας, σκηνογραφίας και είναι τόσο μεθυστικό....που δεν μπορούσα να αντισταθώ και να μη βάλω μια μεγάλη βούλα και να πω είναι δικό μου, δικό σου, δικό μας!

Μόνικα Μάγγουρα
Προς άγνωστο παραλήπτη του Γιάννη Κέφαλου
Για την τραγική πραγματικότητα που περιγράφει...

Έλενα Μαμουλάκη
Ο θησαυρός μου του Μενέλαου Μανώλη
Με εκπλήσσει και με συγκινεί ο βαθμός συγγένειας, αν όχι ταύτισης εμπειριών, συναισθημάτων και σκέψεων που οφείλονται μάλλον αποκλειστικά στην κοινή καταγωγή. Μα τέτοια ομοιότητα, βρε παιδί μου

Μενέλαος Μανώλης
Σου χρωστάω μιαν απάντηση του Χρήστου Σωτηρόπουλου.
Δεν ξέρω γιατί.

Γιάννης Παλαβός
Επιστημονικός τουρισμός του Βασίλη Δουρή.
Γιατί διαβάζεται σαν ένα ωραίο, καλογραμμένο σύντομο διήγημα.

Αλεξία Παλαιστή
ΑΝΑΔΗΣΗ του Χρήστου Σωτηρόπουλου
Γιατί μου θυμίζει πως δεν είμαι από εδώ.

Σταύρος Παπακωνσταντινίδης
Οι πριγκηπέσες μας του Γιάννη Κέφαλου
Γιατί με πατάει σε ευαίσθητη χορδή ως πατέρα και συζύγου δύο πριγκηπέσων...

Μελίνα Πλάκα
Της ζωής μου τα νούμερα της Γιούλης Φραδέλου
Γιατί κάποιοι αριθμοί δεν πρέπει να μας μπερδεύουν!

Χρήστος Σωτηρόπουλος
Οι φτερωμένες της Ικαρίας της Αλεξίας Παλαιστή
Αγαπώ κάθε γραμμή αυτής της πτήσης... είναι ένας ύμνος στην Neverland, στην γενέθλια καταγωγή μας, στο μπερδεμένο μέσα από ακατάληκτους εσωτερικούς διαλόγους «Εγώ», στους φτερωμένους και στο κόστος του να μην είσαι από Εδώ, σε όλους τους έκπτωτους Ίκαρους με την ζεστή καρδιά και την ανιδιοτελή αγάπη... που όταν δεν σπινθηρίζουν τα μάτια τους νοσταλγούν, θυμώνουν και δε δειλιάζουν να αμφισβητήσουν ακόμα και τα ίδια τους τα φτερά, σε αυτούς που τελικά αγκαλιάζουν με ειλικρίνεια τον εαυτό τους στο Εδώ... αν και είναι από Αλλού! Χρόνια πολλά, ikariamag!

Sunnybites
Περι Καθημερινής και Ικαρίας του Γιάννη Παλαβού.
Κάνει μια μοναδική προσφορά στον καθένα που δίνει ένα ευρώ στο νησί για να διαβάσει την "Καθημερινή" και κλέβει λίγο από την απατηλή λάμψη των Αθηνών. Κι αυτό γιατί αυτομάτως τον κάνει να αισθάνεται αληθινά τον μοναδικό αναγνώστη της εφημερίδας πάνω στο νησί!

Αφροδίτη Τσαμουδάκη
Οι φτερωμένες της Ικαρίας της Αλεξίας Παλαιστή
Mε ώθησε σε μια προσωπική απελευθέρωση για αρκετό διάστημα.

Κική Τσαντίρη
Οι πριγκηπέσες του Γιάννη Κέφαλου
Με ταξίδεψε στις «πριγκηπέσες» της ζωής μου.

Γιώργος Τσιμπίδης
Tο Μ. (μάλλον από το μυθοπλάστης) του Κωνσταντίνου Βατούγιου.
Γιατί παίζει με το μυαλό, χτίζοντας πάνω σε ένα πραγματικό περιστατικό μια καταπληκτική ιστορία 600 περίπου λέξεων, που στο τέλος της σου αφήνει ένα τεράστιο ερωτηματικό. ? Με ένα «δε μπορεί να είναι αλήθεια!». Με λίγα λόγια μου έφυγαν οι κάλτσες, έμεινα μαλάκας, μου έπεσαν τα αυτιά και πολλά άλλα τέτοια.

Γιούλη Φραδέλου
Σου χρωστάω μιαν απάντηση του Χρήστου Σωτηρόπουλου
Γιατί γουστάρω με τα χίλια μισάνθρωπους που ερωτεύονται ξωτικά..

 

ikariamag

Ακολουθήστε μας στο twitter
Ακολουθήστε μας στο Facebook

Διαβάστε επίσης για τον 1 χρόνο των ελεύθερων πτήσεων:

Το Μαγεμένο Δάσος

Απογείωση

Η Σύσκεψη

ενός έτους