Σε μια εντυπωσιακή αίθουσα, του Μουσείου Κορέρ στη Βενετία, με διάκοσμο των αρχών του 19ου αιώνα, επιβάλλεται η γλυπτική σύνθεση, "Δαίδαλος και Ίκαρος", του μεγάλου Ιταλού καλλιτέχνη Antonio Canova. Στο πρώιμο αυτό του έργο (1777-79) ο γλύπτης καταφέρνει να ισορροπήσει με πρωτοπόρο ύφος την παρακμή με τη εξιδανίκευση, τον ώριμο ρεαλισμό με την ονειροπόλο μέθη, έτσι όπως ισορροπούν στην κουρασμένη μορφή του Δαιδάλου και στο ανέμελο της νιότης του Ικάρου.