Οι διοργανωτές της ΑΣΠΙ πέρασαν ένα δύσκολο απόγευμα προετοιμασιών και κυρίως ανησυχίας για την πιθανότητα βροχόπτωσης. Τελικά, δεν υπήρξαν απρόοπτα και η συναυλία ξεκίνησε… με την κανονική της καθυστέρηση.

Ο Μπαλάφας έχει φανατικούς φίλους και στην Ικαριά. Στο ραντεβού ήρθαν οι περισσότεροι, προετοιμασμένοι να περάσουν καλά και να χορτάσουν μουσική. Η φήμη των συναυλιών του δημοφιλούς τραγουδοποιού εξαπλώνεται ραγδαία και διανθίζεται με περιστατικά που αφορούν τόσο στη διάρκεια όσο και στην αστείρευτη δίψα του για περισσότερα τραγούδια.

Με μια κιθάρα, από τα δεκατέσσερα. Φωνητική, ορθοφωνία. Τα πρώτα τραγούδια. Στίχοι, μουσική και ερμηνεία. Λίγο αργότερα ο Σταυρός του Νότου, η Απανεμιά, το Όνομα του Ρόδου, το Κοο Κοο, το GAGARIN.

Ένας τραγουδοποιός της νέας γενιάς που ξεχωρίζει. Έχει αυτό που λέμε ταλέντο, έχει ιδιαίτερη φωνή και το προσωπικό του στυλ αναγνωρίζεται αμέσως. Ενορχηστρωτικά, έχει επιλέξει ένα δρόμο περισσότερο πειραματικό, χωρίς όμως να ξενίζει. Αυτό που διακρίνω ως έξυπνη επιλογή και ως προσόν είναι το ευρηματικό πάντρεμα των αντιθέσεων. Τα τραγούδια του μιλούν για τα «δύσκολα» αλλά είναι ντυμένα με χαρούμενες μουσικές φλερτάροντας με blues, reggae, jazz, rock και funk ήχους. Κάθε κομμάτι έχει το στολίδι του (ακούσαμε μέχρι γκάιντα και κινέζικο βιολί) που το διαφοροποιεί από τα άλλα και το κάνει περισσότερο ενδιαφέρον. Το «ταξίδι για να σε βρω» μετράει πάνω από μισό εκατομμύριο επισκέψεις στο YouTube. O «πυροσβεστήρας», ένα τραγούδι που περιγράφει τις απανωτές αναποδιές που τυχαίνουν σε κάποιον, κοντεύει τις 700.000 επισκέψεις.

Το κοινό του μεγαλώνει και είναι φανατικό. Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν απέναντι, πάνω στη σκηνή, υπάρχει ένας μουσικός που παίζει γιατί αγαπάει αυτό που κάνει. Έπαιξε τα πάντα. Κιθάρα, κλαρίνο, τύμπανα, πλήκτρα. Γρήγορο, ελεύθερο παίξιμο, όπως οφείλει να είναι ένα live. Με πολλές και ψαγμένες διασκευές.

Όταν η ώρα έγινε πιο αργά από… αργά έκλεισε τη θήκη της κιθάρας και κάθισε επάνω της. Κάλεσε κοντά του όσους είχαν απομείνει και συνέχισε να παίζει πιο τρυφερά, «πιο μπλουζ» και «πιο ρεμπέτικα». Μια ιδιαίτερη στιγμή που κρατάμε στη μνήμη και τον ευχαριστούμε.

Κανένας μας δεν έχει την ψευδαίσθηση ότι εξαλείφει ή λύνει τα προβλήματα του σε μια συναυλία. Ξέρει όμως την ανεκτίμητη βοήθεια που προσφέρει η μουσική, πώς δίνει ορίζοντα, έστω και προσωρινό, στα αδιέξοδα.

Γιάννης Κέφαλος για το ikariamag