Βουνίσιοι νησιώτες

Τελικά είμαστε νησιώτες με όλη τη σημασία της λέξης;  Συνδυάζουμε βουνό και θάλασσα, αλλά προς τα που γέρνουμε περισσότερο;  Παρακάτω θα αναφερθώ σ' ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό συμπατριωτών μας, που σε αυτό περιλαμβάνονται και άτομα του στενού οικογενειακού και φιλικού μου κύκλου, που ή θάλασσα, πέρα από ωραία θέα και υδάτινο δρόμο προς την πρωτεύουσα, θεωρούν και το πιστεύουν πως δεν έχει κάτι άλλο να τους προσφέρει.

Αρχικα ας σκεφτούμε πόσο μας αρέσει το ψάρεμα. Όχι και τόσο. Έχουμε κάποιους λίγους αξιόλογους ψαράδες στο νησί μας, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν αντιστοιχούν ποσοστιαία στο πληθυσμό μας ως νησί.

Και ποσο μας αρέσουν τα ψάρια; Όταν ο καθένας έχει απο δυο γουρούνια και τα χοιρομερια κρέμονται απο κάθε τζάκι, τα κατσίκια κοντεύουν να μας κανουν τροφή και τα μοσχάρια είναι ουκ ολίγα;

Και οι κήποι, τεράστιοι κήποι, και αμπέλια και κρασάδες. Αγρότες και κτηνοτρόφοι.

Μετα ας σκεφτούμε πόσο πετυχημένα είναι τα πανηγύρια μας που γίνονται στο γιαλό σε σχέση με αυτά που γίνονται σε κάποιο ορεινό χωριό. Συγκριτικά καθόλου πετυχημένα, εκτός λίγων εξαιρέσεων. Δηλαδή από ένα σχετικά εύκολα προσβάσιμο παραθαλάσσιο πανηγυρακι, θα προτιμήσουμε να βουρλιστούμε σε εναν κακοτραχαλο δρόμο, να φάμε χώμα, να φορεσουμε εφτά σακάκια καλοκαιριατικα,και να μας πάρει ο αέρας για να περάσουμε "τέλεια".

Ύστερα, ας θυμηθούμε πόσα κεφάλια μετράμε στις υπέροχες παραλίες μας, απο τα μέσα του Μάη, που πιάνει και καλοκαιριάζει, μέχρι να αρχίσει να έρχεται "ο πολύς ο κόσμος".  Έλα τώρα, θα το εχεις δει κι εσύ που κατεβαίνεις απο τις αρχές του Μάη και βουτάς, δέκα άνθρωποι σε κάθε παραλία τα λέμε κάθε μέρα μέχρι να 'ρθουν οι "πολλοί" και να μας πάρουν τα πρωτεία. Όπως καταλαβαίνεις υπάρχουν αυτοί που περιμένουν να γεμίσουν οι παραλίες για να κατέβουν, να βουτήξουν για δυόμισι λεπτά,  μερικοί και καθόλου, και να καταλήξουν (που βασικά αυτό ήθελαν εξαρχής ) να πίνουν μπύρες και φραπέ στις καντίνες.

Και πόσοι είναι αυτοί που δεν ξέρουν καν να κολυμπούν; Πιο πολλοί από όσους φαντάζεσαι...

Φυσικά όλα τα παραπανω δεν είναι καθόλου κακά ή κατακριτέα, είναι απλώς χαρακτηριστικά βουνίσιου πληθυσμού, ενώ είμαστε νησιώτες.

Τώρα που το σκέφτομαι ίσως να μην είμαστε τίποτα απο τα δύο, ίσως να είμαστε σκέτο Ικαριωτες, και αυτό να μην χωράει καμιά ταμπέλα. Πότε μας φτουρισε ταμπέλα εμάς; Και αυτοί που πήγαν να μας κολλήσουν καμία, τους ρωτάτε αν θα το ξανά έκαναν;

Θεοδοσία Καρίμαλη
theodosia1983@yahoo.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Θεοδοσίας Καρίμαλη.

ikariastore banner