Μετάφραση: ikariamag.gr

Όταν είμαι κουρασμένη, εξαντλημένη, με τις σκέψεις ακίνητες, σχεδόν πετρωμένες, συγκριτικά με τις αγαπημένες μου που είναι ρευστές, αναζητώ ένα έργο του Mitoraj ανάμεσα στις φωτογραφίες μου και το κοιτάζω για ολόκληρα λεπτά, αναζητώντας τη χαμένη ηρεμία.

Την τελευταία φορά που συνάντησα τον Mitoraj ήταν Ιούλιος και είχε ζέστη. Φορούσε ένα λευκό λινό πουκάμισο και μπροστά σε ένα από τα έργα του, νομίζω ότι ήταν το #Ikaria, αναχωρώντας για τη Φρανκφούρτη, του χάιδεψα το χέρι και του είπα: «Δάσκαλε, γνωρίζετε οτι είστε μια χάρη του θεού;".

Και εκείνος απάντησε: "Είχα ένα δώρο. Μόνο μέσω της γλυπτικής μπορώ να επιστρέψω στους άλλους αυτό που δόθηκε σε μένα".

Είμαι σίγουρη πως γνώρισα έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους καλλιτέχνες όσον αφορά το ανθρώπινο επίπεδο.
 

 

Quando sono stanca, sfinita, coi #pensieri solidi, quasi ingombranti, rispetto ai miei preferiti, liquidi e fluttuanti, cerco un''opera di #Mitoraj fra le mie foto e la guardo per minuti interi, alla ricerca della pace perduta. L'ultima volta che incontrai Mitoraj era luglio e c'era caldo. Indossava una camicia di lino bianco e dinnanzi a una delle sue opere, credo fosse #Ikaria, in partenza per Francoforte, gli accarezzai il braccio e gli dissi: "Maestro, lei sa di essere una grazia di Dio?". E lui mi rispose: "Ho avuto un dono. Solo attraverso la scultura posso restituire agli altri ciò che mi è stato donato". Sono certa di avere incontrato uno degli artisti contemporanei più grandi per #caratura umana. #mitoraj #ikaro #artecontemporanea #mitologia #classic

A photo posted by Rosita (@rositaromeo) on

Jan 28, 2016 at 1:26pm PST