Χίλιες εικόνες, μια σκέψη

Ξύπνησα νωρίς σήμερα, μού είπε, και πήγα στο Μηλιόντα, στον Κοτσάγρυλο, στην Κορακιά, στην αγιά Παρασκευή, δεν έχουμε νέα, χτες ήπιαμε κρασί στην ξαδέρφη, παίξαμε χαρτιά, φτιάξαμε χυλοπίτες, μαρμελάδα, κοπανιστή…
Μα τι μυρωδιές από σπάρτες και φαγητό, σκέφτηκα!

Ξύπνησα αργά σήμερα, μού είπε και πήγα στην παλιόμαντρα γιατί είχε ωραία μέρα και καλοσύνη… Ο ήλιος έλαμπε και πήγα να δω τις ελιές-φέτος δεν κάμανε τίποτα μα να ‘χουμε για του χρόνου.. μετά πήγαμε απ' τη γιαγιά, της άνοιξα φύλλο για χορτόπιτα.. φάγαμε κάτι ψάρια..τα γατιά μου ‘καμαν την αυλή σύχρηστη..
Μα τι με κρατάει εδώ, σκέφτηκα!

Ήρθε η φιλενάδα μου απ’ το Κεραμέ και πίνουμε τον καφέ, έχω ανάψει και το τζάκι.. είχα και κάτι καρόνους στην κατάψυξη και τους έκαμα με αυγά.. βάλαμε και το καλοριφέρ και το μπόιλερ... όλα τα μάθανε πια, είδανε και το άρθρο μου στο ίντερνετ- ναι το ίντερνετ είναι ένα κι εκεί βάζουμε πράματα και τα βλέπουν- η τεχνολογία κατεβαίνει τη στροφή του Κωλοφάνη!
Μα τι γλυκιά καθημερινότητα, σκέφτηκα!  Εμένα η φίλη μου μένει δυο στενά πιο κάτω και δεν τη βλέπω. Από θέρμανση, πάλι, δεν τα πάμε καλά στην πολυκατοικία.

Δε μπορώ τώρα είναι τα χέρια μου στη ζύμη, φτιάχνω λουκουμάδες με μέλι καριώτικο γιατί περιμένω τους θείους σου -πόσος άρτος περισσεύει στον οίκο του πατρός σου, πετάχτηκε ο πατήρ- κι έπειτα πάλι τζάκι με παρέα, πάλι παρέα με τζάκι.

Πήγαμε στον Κάμπο..στο Καρφού(ρ).. στον Εύδηλο.. μάς φέρανε κάτι ψάρια, τους δώσαμε κρασί, μας δώσανε αυγά, τους πήγαμε μπακλαβά, μας φέρανε καθούρα…
Α ρε Μάνα Καριωτίνα(όχι, το «ικαριώτισα» δε μου αρέσει καθόλου). Χίλιες εικόνες μια σκέψη ψέλλισα…

Υστερα πήγαμε στο Φουσκάτο, κατέβηκα απ'το ποτάμι κι ανέβηκα απ' το μονοπάτι στην εκκλησία να ποτίσω το κτήμα, πέρασα απ' την άλλη φίλη, απ' το λιοτρίβι, το φουντουλάτο, την αχλάδα, το γιαλό..
Θέλω να πάω μέχρι το κέντρο για δουλειές, της λέω εγώ, και βαριέμαι..

Σε έπαιρνα που ήσουν; Πήγε 12, ανησύχησα..Ναι ανησυχώ της είπα, πας για μανίτες στα πεύκα και φοβάμαι μην πέσεις πουθενά. Να βαστάς το κινητό σου. Σκαρφαλώνεις να κόψεις τα ρόδια κι είσαι εβδομήντα χρονώ, κάνεις τόσες δουλειές, να ξεκουράζεσαι. Γελάει, σκάει τα γέλια, λίγο προσβάλλεται. Γιατί ανησυχείς; είμαστε μια χαρά..

Είναι μια χαρά όλοι σκέφτηκα..χωρίς καράβια, χωρίς γιατρούς, χωρίς σινεμά, χωρίς θέατρο και είναι μια χαρά! Τα σώματά τους είναι ήρεμα, τα βήματά τους αργά, τα βλέμματά τους κοφτερά και τα μάτια τους παιχνιδιάρικα. Περιμένουν τα παιδιά τους, τους συγγενείς και του φίλους τους, τα καλοκαίρια, τα τριήμερα, το Πάσχα.. εμάς τους Αθηναίους, τους ντόπιους και τους ξένους. Μας περιμένουν να τους ζηλέψουμε, να τους παινέψουμε να τους συντροφεύσουμε σκέφτηκα.

Μετά μπήκα στο ίντερνετ, έκλεισα ένα εισιτήριο για JIK Ικαρία, και είπα το άλλο πρωί να πιω έναν καφέ στον Αυγά στον Εύδηλο που έχει και wifi!

Δώρα Τεμπέλη
doratempeli@yahoo.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Δώρας Τεμπέλη.

ikariastore banner