Μα ποιος είναι δύο η ώρα τη νύχτα; Μουτσουνάρηδες. Ικαρία είμαστε!

Έμπαιναν έμπαιναν, ήταν καμιά δεκαριά.  Μα τι πλάκα που έχουν, ποίος να ΄ναι αυτός που κάνει τον γέρο… Και εκείνη η έγκυος που έπεσε κάτω ανάσκελα και έκανε πώς γένναγε… Mα σαν να μου φαίνεται ότι είναι η Άννα , έτσι μοιάζουν τα στραβά της  πόδια, η άλλη η ψιλή πρέπει να φοράει κάτι  παπούτσια που φόραγε  η κυρά- Μαρία, σαν να φάνηκε και ο λαιμός της. Τώρα που θα τους βάλουμε να πιούνε κρασί θα δούμε, κάποιον θα καταλάβουμε.

Από παιδιά που ήμασταν, ήταν ‘’εξέχουσες προσωπικότητες’’  στην φαντασία μας , όλοι μας τους  φοβόμασταν αλλά και τους περιμέναμε.  Αν κάτι μου λείπει πιο πολύ από τον Χειμώνα στην Ικαρία, είναι οι Μουτσουνάριδες.  Όσο ήμουν φοιτήτρια πολλές φορές κατέβαινα  ένα τριήμερο στην Ικαρία για να ντυθώ Μουτσουνάρης, να πάμε στα σπίτια το βράδυ να πειράξουμε τον κόσμο, να καταλάβω απόκριες, τώρα με ένα καράβι που κάνει δέκα ώρες για  να φτάσει και δεν είσαι και σίγουρος αν θα φτάσεις, πού να πας…;

Και γιατί δεν ντυνόμαστε εδώ στην Αθήνα;

Μαζευόμαστε λοιπόν  4 άτομα και φορέσαμε  τα κλασσικά, η ρόμπα  της θείας, η φόρμα εργασίας του Στέφανου, ένα ωραίο Κιμονό που είχε φέρει στην Όλγα ο… τάδε! «Να βάλεις και  κοιλιά, το σκουπόξυλο μη ξεχάσετε».

Και ξεκινήσαμε, Αμφιάλη, Πέραμα, Χαραυγή, μέχρι και Νίκαια, στα σπίτια των Ικαριωτών.  Πρώτα στης κυρά-Γιώτας (αυθόρμητος ο γυναικείος προσδιορισμός του σπιτιού, αχ Ικαρία γυναικοκρατούμενη)  «Ανοίχτε, Μουτσουναραίοι»,  «Μουτσουναραίοι; Τι ωραία!». Μετά  σε άλλα δέκα σπίτια, χάρες, γέλια, χοροί, τραγούδια και στο τέλος οι αποκαλύψεις…

Και ενώ γελούσαμε μες το αυτοκίνητο, μας περίμενε μια απρόσμενη έκπληξη. Καθ οδών για τα τελευταία σπίτια, μας σταματάνε σ’ ένα μπλόκο της αστυνομίας. Άντε να εξηγήσεις τώρα στους Αστυνομικούς τι είναι οι Μουτσουνάρηδες που κυκλοφορούν Δευτεριάτικα μία η ώρα την νύχτα ντυμένοι σαν τρελοί με μάσκες και σκουπόξυλα…

«Και σου έλεγα, βγάλε  τη μάσκα θα μας περάσουν για κλέφτες».

Η βόλτα τελείωσε άδοξα αλλά τουλάχιστον το κέφι μας το κάναμε,  φέραμε τις απόκριες στην Αθήνα και για μας και για τα σπίτια που πήγαμε νυχτιάτικα,  αφού δεν μπορέσαμε να είμαστε αυτές τις μέρες στο νησί μας. 

Όσοι δεν μας γνωρίσατε, εμείς ήμασταν!  Και του χρόνου…

Βάσω Καττέ
vasso_katte_96@hotmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Βάσως Καττέ.