Γυρνώντας στο σπίτι

Φαντάσου τώρα, λέει, πως είσαι μέσα στο λεωφορείο και γυρνάς στο σπίτι από τη δουλειά. Είναι γεμάτο κόσμο και θόρυβο.

Γιαγιάδες που χτυπάει το κινητό τους – ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΝ ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΙΝ, ΣΤΑ ΠΕΝΤΕ ΡΙΧΤΕΡ Η ΔΟΝΗΣΗ - και ψάχνουν πέντε λεπτά μέσα στην τσάντα για να το βρουν και όταν τελικά το βρίσκουν, αρχίζουν να φωνάζουν γιατί νομίζουν ότι δεν ακούγονται.

Εργάτες που γυρνούν από τη δουλειά κουρασμένοι και κοιμούνται στα καθίσματα.

Πιτσιρικάδες που μιλούν μεταξύ τους φωνάζοντας γιατί νομίζουν ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να τους προσέξει το κορίτσι που κάθεται λίγο πιο δίπλα.

Μεσήλικες κυρίες που μουρμουρίζουν μέσα από τα δόντια τους για το πόσο άργησε πάλι το λεωφορείο και τι κράτος είναι αυτό και λοιπά και λοιπά.

Αλλά εσύ δε δίνεις και πολλή σημασία τελικά γιατί η στάση για το σπίτι σου πλησιάζει και αυτό είναι το καλύτερο λεωφορείο του κόσμου.

Χτυπάς το κουμπί και πάνω από την πόρτα του λεωφορείου φωτίζει η ένδειξη «ΣΤΑΣΗ».

Κατεβαίνεις και είσαι σπίτι. Στην Ικαρία. Στην Κάμπα, ψηλά στο βουνό.

Τι; Όχι;

Μα για δες αυτή τη στάση… Κάμπα δε λέει;

Ηλέκτρα Πάστη
elektra.pasti@ikariamag.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Ηλέκτρας Πάστη.

ikariastore banner

ikariaki-agora.gr