13/04/2016 - 12:32ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ: Τα Σαπούνια & ο Χρόνος
Άνοιξη γιατί δεν αντέχω! Η εποχή του χρόνου που σου παίρνει τα μυαλά. Και στην πόλη και στο χωριό. Στο χωριό ακόμα περισσότερο γιατί δεν οργιάζει μόνο ο εσωτερικός σου κόσμος αλλά και ο εξωτερικός. Κι αυτό που λέμε δεν σε χωράει ο τόπος, κάθε άλλο παρά αληθινό είναι.
05/01/2016 - 14:07Το παραμύθι του ικαριακού χειμώνα
Κοιτώντας την φωτογραφία μιας ικαριωτίνας νύφης καθώς και τον υπέροχο ήλιο που μας ζέστανε λιγάκι σήμερα, αναλογίστηκα πόσο παραμυθένια μπορεί να είναι η ζωή αν επιλέξεις να την δεις έτσι...
10/12/2015 - 00:36Στην Ικαρία βρίσκω τα εργαλεία για ν’ανέβω στα ψηλότερα βουνά
Έβλεπα και ξανάβλεπα το ίδιο όνειρο: Ταξίδευα με λεωφορείο μέσα σ’ ένα άδειο και σκονισμένο τοπίο. Γκρίζες πέτρες και βράχια δίπλα στον κακοτράχαλο δρόμο που ακολουθούσαμε και στον ορίζοντα, μόνο ψηλά βουνά.
11/11/2015 - 01:30Σεβασμός στα ρουμάνια γιατί αυτά μας θρέφουν
Τα μανιτάρια είναι από τις πιο παράξενες και θαυμαστές υπάρξεις στη φύση. Εμφανίζονται ξαφνικά μετά από τις πρώτες βροχές και εξίσου ξαφνικά χάνονται. Αλλά τι είναι μανιτάρια; Δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα αναπαραγωγικά όργανα κάποιων οργανισμών, των μακρομυκήτων. Οι μακρομύκητες ανήκουν στο βασίλειο των Μυκήτων, και ζουν σε όλα τα χερσαία οικοσυστήματα κρυμμένοι σε διάφορα υποστρώματα, όπως έδαφος, φυλλοστρωμνή, ξύλο.
02/11/2015 - 10:52Τα Ζιράνια
Ένα κόκκινο ικαριώτικο ζιράνι, αυτό με το σφιχτό μπουκέτο, ήταν η πρώτη μου γλάστρα, στο πρώτο μου σπίτι. Είχα κόψει ένα κλωνάρι από το πατρικό μου και το είχα χώσει άτσαλα σε ένα κουβά πλαστικού χρώματος γεμισμένο με άθλιο πασπαρόχωμα γεμάτο πέτρες. Ήταν μάλλον ενστικτώδης κίνηση, μηχανική, για να ' χει κι η αυλή μια γλάστρα.
22/06/2015 - 00:39H Πανίδα της Ικαρίας
Ατσίδα (η): χαριτωμένη διασταύρωση κουναβιού με νυφίτσα που συχνάζει στα κοτέτσια των ντόπιων.
Βαρελόσκυλο (το): έρμο ζωντανό που μοιάζει με σκυλί μέσα σε βαρέλι. Ζει σε άθλιες συνθήκες και ευτυχώς είναι είδος προς εξαφάνιση.
13/05/2015 - 00:30Του Ικαριώτικου Μάη τα ξεσηκώματα
Μπήκε ο Μάης με φόρα. Ήταν βαρύς ο χειμώνας και βιάστηκε να μας προλάβει λίγο πριν την κατάθλιψη. Σου λέει δεν έχω περιθώρια, στενέψανε τα όρια, παλιόκαιρος τέλος. Και μέσα σε μια βδομάδα, ό,τι ήταν πιεσμένο στη φύση, απελευθερώθηκε.
24/04/2015 - 11:22Σκέψεις για την αγροτική ανασυγκρότηση της Ικαρίας
Με αφορμή τα πρόσφατα σεμινάρια του κέντρου δια βίου μάθησης του δήμου Ικαρίας, με ποικίλη θεματολογία όπως “αστικοί” λαχανόκηποι και νέες “εναλλακτικές” καλλιέργεις ( ιπποφαές, στέβια) επανήλθαν στο μυαλό μου σκέψεις σχετικά με την ολική έλλειψη σχεδιασμού της αγροτικής παραγωγής της Ικαρίας που αντανακλάται και στη μνημειώδη αστοχία των θεματικών των παραπάνω σεμιναρίων.
27/03/2015 - 09:12Ω γλυκύ μου ικαριακό Έαρ
Μια εικόνα του φίλου ταξιδευτή εικονολάτρη: το πετρόκτιστο σπιτάκι με συντροφιά την άνοιξη. Στο νησί! Δε θέλει και πολύ ο νους να σαλπάρει...
12/01/2015 - 01:12Πούντα
Πέτρες. Η μια στην άλλη πάνω - κάτω και πλαγίως. Δεξιά - αριστερά ποτές, κόβονται μόνο κατάκορφα, μπαίνεις σ’ αυτές τις πέτρες, μέσα τους, και διαβάζεις ιστορίες αθρώπων. Μιλιούνια, ένα σακί, ένα κλαδί του Ράντη στην πλάτη, άργιος· νομίζουν τους ξεχάσαμε σκύλε, όχι ρε, δεν το κατάλαβες καλά το θέμα: στο ίδιο το μνημόσυνο είμαστε πελάτες.
