Δήμος Ικαρίας: Προσφυγή και προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος για τις ανεμογεννήτριες

Για την όλο και πιο ολοκληρωμένη ενημέρωσης σας, δημοσιεύουμε και την προσφυγή (εκτός αυτές προς την ΡΑΕ) ενώπιον του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργεια και Κλιματικής Αλλαγής.

Για τον έλεγχο της νομιμότητας της υπ αιθμ. 875/2011 απόφασης της ΡΑΕ. Με την υπ αριθμ 875/2011 απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας με την οποία αποφασίστηκε η χορήγηση άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικό σταθμό ισχύος 330 ΜW στις θέσεις «Βίγλα- Καψάλη- Ποδήλια- Υψώνας-Κασμιάνος- Προβατοκεφάλας- Ρούκουνας- Σαραντάδων- Ερίφη-Κουταλόπετρα- Βάρκα- Παπουλογάρι- Σελλάδια’Μεγάλοφος- Σαμάκι-Κλιράτια- Στάσουσα- Παπουτσοκρύφτης- Αναβάθρες- Ράντι- Σταυρί-Πούντα- Πρ. Ηλίας- Κακό Καταβασίδι- Αιθέρας όρος» του Δήμου Ικαρίας, του Νομού Σάμου, της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, στην εταιρεία «ΙΚΑΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ Α.Ε.» (Γ-04375)

Εναντίον αυτής της απόφασης προσφεύγουμε και ζητούμε την ακύρωσή της για τους κάτωθι λόγους:

Σύμφωνα με το άρθρο 24 παρ. 1 Συντ. «Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας». Παράλληλα σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν. 3468/2006 1. Για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α απαιτείται σχετική άδεια. Η άδεια αυτή χορηγείται από τον Υπουργό Ανάπτυξης, μετά από γνώμη της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.), με βάση τα κριτήρια:
α) Της εθνικής ασφάλειας.
β) Της προστασίας της δημόσιας υγείας και ασφάλειας.
γ) Της εν γένει ασφάλειας των εγκαταστάσεων και του σχετικού εξοπλισμού του Συστήματος και του Δικτύου.
δ) Της ενεργειακής αποδοτικότητας του έργου για το οποίο υποβάλλεται η σχετική αίτηση, όπως η αποδοτικότητα αυτή προκύπτει, για τα έργα Α.Π.Ε., από μετρήσεις του δυναμικού Α.Π.Ε. και για τις μονάδες Σ.Η.Θ.Υ.Α. από τα ενεργειακά ισοζύγιά τους. Ειδικά, για το αιολικό δυναμικό, οι υποβαλλόμενες μετρήσεις πρέπει να έχουν εκτελεστεί από πιστοποιημένους φορείς, σύμφωνα με το πρότυπο DIN−EN ISO/IEC 17025 του 2000, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.
ε) Της ωριμότητας της διαδικασίας υλοποίησης του έργου, όπως αυτή προκύπτει από μελέτες που έχουν εκπονηθεί, γνωμοδοτήσεις αρμόδιων υπηρεσιών, καθώς και από άλλα συναφή στοιχεία.
στ) Της εξασφάλισης ή της δυνατότητας εξασφάλισης του δικαιώματος χρήσης της θέσης εγκατάστασης του έργου.
ζ) Της δυνατότητας του αιτούντος να υλοποιήσει το έργο με βάση την οικονομική, επιστημονική και τεχνική επάρκειά του. Αν ο αιτών είναι νεοσύστατο νομικό πρόσωπο, η δυνατότητα αυτή αξιολογείται στα πρόσωπα που συμμετέχουν, σε αυτό, ως εταίροι ή μέτοχοι.
η) Της διασφάλισης παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και προστασίας των Πελατών.
θ) Της προστασίας του περιβάλλοντος, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Α.Π.Ε.

Στην προκειμένη περίπτωση από κανένα σημείο δεν προκύπτει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έλαβε υπόψιν όλες τις παραμέτρους, που απαιτεί ο νομοθέτης και έδωσε άδεια παραγωγής για ένα πρωτοφανούς όγκου έργο χωρίς να αξιολογήσει την προστασία της δημόσιας υγείας και ασφάλειας, καθώς και την πρωτοφανή περιβαλλοντική επιβάρυνση. Κατά πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (Στε 2528/2000, 2526/2000) έχει κριθεί ότι η εγκατάσταση σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με χρήση αιολικής ενέργειας «δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε ως μικρό έργο με αμελητέες επιπτώσεις στο δασικό περιβάλλον, κατά την έννοια της παρ. 3 του άρθρου 58, αλλ’ ούτε και ως έργο υποδομής και εγκατάσταση δικτύου ηλεκτρισμού, κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου αυτού, δεδομένου ότι η διάταξη αυτή, που πρέπει, ως εισάγουσα εξαίρεση από τον κανόνα της απαγορεύσεως επεμβάσεως σε δάση και δασικές εκτάσεις, να ερμηνεύεται στενά». Επίσης σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας 2940/2000 κρίθηκε ότι ο θεμελιώδης κανόνας της βιώσιμης ανάπτυξης, ο οποίος προκύπτει από το Σύνταγμα και το πρωτογενές κοινοτικό δίκαιο, επιβάλλει στα ευπαθή οικοσυστήματα, όπως είναι τα μικρά νησιά, μόνον ήπια τεχνικά έργα και παρεμβάσεις. Τα νησιά αυτά, συνεπώς, «ανέχονται μόνον ήπιο ενεργειακό σύστημα, το οποίο πρέπει να είναι πάντοτε τοπικό, χαμηλής ή μεσαίας τάσεως, ή να συνίσταται στην εφαρμογή μεθόδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές φυσικού περιβάλλοντος, όπως είναι η ηλιακή, αιολική κλπ. ενέργεια, τα φωτοβολταϊκά συστήματα κλπ. Υπό την έννοια δε αυτή και σύμφωνα με τον ειδικότερο κανόνα, κατά τον οποίο η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να έχει ως όριο τη φέρουσα ικανότητα των μικρών νήσων, ήπιο και βιώσιμο ηλεκτρικό δίκτυο μικρής νήσου δεν μπορεί ποτέ να είναι μείζον δίκτυο υψηλής τάσεως, διότι ένα τέτοιο δίκτυο αντιστρατεύεται και βλάπτει τη βιωσιμότητα της νήσου ως ιδιαιτέρου και αυτοτελούς οικοσυστήματος για τους λόγους που εκτίθενται ειδικότερα στην ακυρωτική απόφαση, αναγόμενουυς στην ενθαρρυνόμενη με τον τρόπο αυτό υπέρμετρη τουριστική και οικιστική ανάπτυξη των μικρών νήσων. Εξάλλου, η ένταξη των μικρών νήσων τις οποίες αφορά το ένδικο έργο σε μείζον ηλεκτρικό δίκτυο υψηλής τάσεως αποτελεί, για τους ίδιους λόγους, άμεση απειλή για τα ιδιαίτερα πολιτιστικά χαρακτηριστικά τους, ενώ η απαιτούμενη για την εγκατάσταση του δικτύου κατασκευή πυλώνων προσβάλλει το υψηλής αισθητικής αξίας τοπίο, εξ ίσου προς τα ιδιαίτερα πολιτιστικά στοιχεία των Κυκλάδων προστατευτέο δυνάμει του άρθρου 24 του Συντάγματος».

Εν προκειμένω η συγκεκριμένη απόφαση έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης, καθώς η εγκατάσταση 110 ανεμογεννητριών σε μήκος 20 χιλιομέτρων από τα 30, που είναι όλο το νησί σε ευθεία γραμμή, βλάπτει την ιδιαιτερότητα και αυτοτέλεια του οικοσυστήματος της Ικαρίας, όταν μάλιστα είναι ήδη σε εξέλιξη η κατασκευή του νέου υβριδικού ενεργειακού κέντρου Ικαρίας. Παράλληλα ουδεμία διαβούλευση έλαβε χώρα, καθώς η τοπική κοινωνία δεν πληροφορήθηκε την ύπαρξη αλλά και το μέγεθος της συζητούμενης άδειας. Ουδέποτε ζητήθηκε από τους τοπικούς φορείς αλλά και το Δήμο Ικαρίας να προβάλλει τις απόψεις της για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, που άπτεται της δημόσιας ασφάλειας και της προστασίας του περιβάλλοντος. Οι δε αναφερόμενες δημοσιεύσεις δεν έγιναν στο τοπικό τύπο αλλά σε μικρής κυκλοφορίας εφημερίδες, που δεν διανέμονται καν στο νησί μας με αποτέλεσμα να μην λάβουμε γνώση και να μην ασκήσουμε το δικαίωμα μας για ακρόαση, όπως αυτό προβλέπεται από το Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α.

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΖΗΤΑΜΕ
Την ακύρωση της υπ αρίθμ 875/2011 απόφασης της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας με την οποία αποφασίστηκε η χορήγηση άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικό σταθμό ισχύος 330 ΜW στις θέσεις «Βίγλα- Καψάλη- Ποδήλια- Υψώνας-Κασμιάνος- Προβατοκεφάλας- Ρούκουνας- Σαραντάδων- Ερίφη-Κουταλόπετρα- Βάρκα- Παπουλογάρι- Σελλάδια’Μεγάλοφος- Σαμάκι-Κλιράτια- Στάσουσα- Παπουτσοκρύφτης- Αναβάθρες- Ράντι- Σταυρί-Πούντα- Πρ. Ηλίας- Κακό Καταβασίδι- Αιθέρας όρος» του Δήμου Ικαρίας, του Νομού Σάμου, της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, στην εταιρεία «ΙΚΑΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ Α.Ε.» (Γ-04375)

Για το Δήμο Ικαρίας

ikariastore banner