Το 2011 εγκαινιάστηκε στην πράξη, η τιμωρητική  αναπλήρωση των χαμένων ωρών λόγω των μαθητικών κινητοποιήσεων-καταλήψεων. Με σαφή στόχευση την ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων όλες οι κυβερνήσεις από τότε και ύστερα, επέλεξαν αυτή την πρακτική για να αντιμετωπίσουν τις διεκδικήσεις του μαθητικού κινήματος σε μια περίοδο που το δημόσιο σχολείο συνθλίβεται λόγω της διαρκούς υποχρηματοδότησης του. Έτσι όταν οι μαθητές έκαναν κινητοποιήσεις προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τα κενά ή την παύση των μεταφορών, η απάντηση της «συντεταγμένης πολιτείας» ήταν πάντα η ίδια. «Να αναπληρωθούν οι ώρες που χάθηκαν από τις καταλήψεις».

Μόνο οι ώρες που χάθηκαν από τις κινητοποιήσεις. Οι ώρες που χάθηκαν λόγω των χιλιάδων κενών ποτέ δεν αποτέλεσαν πρόβλημα για τα υπουργεία και τις κυβερνήσεις τους. Έτσι, για να καταλάβουν οι μαθητές ότι υπάρχουν δύο ειδών χαμένες διδακτικές ώρες. Αυτές που οφείλονται στην εφαρμογή της πολιτικής της κατεδάφισης της δημόσιας εκπαίδευσης και αυτές, οι ασύγκριτα λιγότερες, που «χάνονται» για την αμφισβήτηση της. Αυτές που «χάνονται» για την υπεράσπιση του δικαιώματος (του συνταγματικά κατοχυρωμένου) στη μόρφωση. Αυτές και μόνον αυτές θεωρούνται χαμένες για αυτούς που κάνουν ότι μπορούν για να το καταργήσουν… και από αυτή την σκοπιά μόνο μπορεί να φανεί λογικό.

Αναπλήρωση λοιπόν… Σε μια χρονιά που οι κυβερνώντες κομπάζουν ότι θα κάνουν ακόμα 2000 προσλήψεις αναπληρωτών! Και φτάνουμε στα Χριστούγεννα... Σε μια χρονιά που το υπουργείο Παιδείας ομολογεί ότι δεν πρόκειται να καλυφθούν ούτε καν αυτά, τα πολύ λιγότερα από τα πραγματικά, κενά που το ίδιο αναγνωρίζει. Σε αυτή τη χρονιά λοιπόν που οι μαθητές «τόλμησαν» να αρθρώσουν μια κραυγή αντίστασης, το «νέο»  υπουργείο παιδείας τους αντιμετώπισε με την ίδια παλιά συνταγή. Και απαιτεί από τους συλλόγους και τα σχολικά συμβούλια να καταθέσουν προγράμματα αναπλήρωσης…

Απύθμενη ξανά η υποκρισία τους. Απύθμενη και διπλή, γιατί την υιοθετούν αυτοί που μέσα από τους φορείς τους μέχρι και ένα χρόνο πριν.. την κατήγγελλαν. Με αυτή την ίδια υποκρισία αντιμετώπισαν τους μαθητές  που «τόλμησαν» να κάνουν έστω (αυτό είναι πραγματικά νέο) και μια μέρα κατάληψη! Για να τους μάθουν αυτοί που μιλούν στο όνομα των κινημάτων, ότι πρέπει να είναι σκυφτοί. Μαθήματα υποκρισία και αναλγησίας παραδίδουν στη νέα γενιά όλα τα στελέχη του υπουργείου. Από τον υπουργό μέχρι τους περιφερειακούς και τους τοπικούς διευθυντές εκπαίδευσης , μέχρι και τους συμβούλους που για μια ακόμη φορά διδάσκουν την… σιωπή! Τέτοια μαθήματα παραδίδουν όλοι αυτοί που δεν σταματούν να μιλούν για τις παιδαγωγικές αρχές και πρώτα από όλα για την υποχρέωση μας να σταθούμε απέναντι  στους μαθητές  «με ειλικρίνεια και σεβασμό».

Και το μήνυμα είναι ξανά σαφές και καθαρό. Τα σχολεία σας θα υπολειτουργούν με χιλιάδες κενά,  και εσείς θα μάθετε να μη μιλάτε. Γιατί τότε θα σας κόψουμε τους περιπάτους ή τις εκδρομές, ή ότι άλλο μπορεί να έχει μια υποψία χαράς στο «νέο» σχολείο. Και στο βάθος οι «καχύποπτοι» βλέπουν τις αναπληρώσεις που μπορεί να ακολουθήσουν για τις «χαμένες» ώρες των απεργιών…

Οι εκπαιδευτικοί δεν θα γίνουν κομπάρσοι στο θέατρο σας.